Een vraag die ik ontving: Je hebt gezegd dat er drie bestandsdelen van intentie zijn tijdens het lezen van de Zohar. 1) Alles wat ik lees in de Zohar gebeurt binnen in mij; 2) Ik voel dat ik de Zohar studeer samen met mijn vrienden en ik voel ze; en 3) Eenwording tussen ons is alleen mogelijk door het Hogere Licht. Hoe is het mogelijk om deze drie intenties tegelijk en voortdurend te behouden; welke heeft de voorrang?

Mijn antwoord: De intentie zou altijd uit alle drie de bestandsdelen samen moeten bestaan. Zoals Baal HaSulam schrijft, een persoon zou zich constant in de intentie, “Israel, Thora en de Schepper zijn één” moeten bevinden. Als één hier buiten valt, wijkt hij van het pad af.

We praten over één enkele realiteit genaamd de Oneindige Wereld waar de Schepper, het wezen en de hele universum met al zijn kwaliteiten (het goed en het kwaad, het verleden, heden, toekomst en alles wat we ons maar voor mogelijk kunnen verbeelden), worden onthuld in één punt , die de verbinding is genaamd “verbondenheid.” Dus ik zou alleen over deze staat moeten denken, constant moeten voelen alsof ik hierin besta en hierna streef. Alle storingen die worden onthult zijn alleen voor mij bedoeld om mezelf steeds meer correct te sturen naar dit punt van verbondenheid, waar alle kwaliteiten elkaar aanvullen.

Daarom, de groep, de Schepper, het boek van Zohar die ik lees, mezelf en alles wat er binnenin mij gebeurt worden samen opgenomen in Oneindigheid. We verlangen een realiteit te onthullen welke de enige is die bestaat. We bestaan hierin, zelfs nu, maar, om dit te onthullen moeten we verlangen naar dit beeld.

Ieder niveau of elk van mijn staten zijn dezelfde oneindigheid. We onthullen het alleen als we dichterbij komen in een steeds hoger resolutie en met een grotere precisie. Maar, ieder niveau is dezelfde tien Sefirot die meer onthult wordt; van een druppel zaad (een punt) tot een vol Partzuf.

De intentie zou moeten bestaan uit het feit dat alles in de Oneindige staat is gelegen waar ook ik, besta. Ik verlang alleen dat het duidelijk voor mij wordt en voor z’n onbeduidend details om groter te worden en elkaar aan te vullen zodat de groep, de Schepper, alle staten en Ik worden onthuld als één geheel. Alles wat nodig is, zijn de inspanning en ik zal komen. We zouden niet moeten denken hoe we alle bestandsdelen moeten verbinden. Integendeel, we zouden moeten proberen om het laatste, perfecte beeld waar we bestaan te zien.

Het Omgevende Licht komt van dit beeld, met welke je verlangt te verbinden. Het is precies wat we nodig hebben om onthulling te bereiken. Iedere afwijking aan de individuele bestandsdelen van dit beeld verzwakt alleen maar het Omgevende Licht.

We moeten streven te “leren” zoals Baal HaSulam schrijft in deel 155 van “De Inleiding tot Talmud Eser Sefirot.” Te “leren” betekent verbinding bereiken, een verbinding met hetzelfde beeld dat ik me nu probeer voor te stellen. Het staat geschreven, “Nu kent Adam Eva, zijn vrouw.”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen | Add Comment/Ask Question→