Ik ben gevangen in mijn huid die mij afsnijdt van de Schepper die “buiten” gelegen is. Ik ben een slaaf en kan niet ontsnappen. Op ieder moment is er een kracht die mij beïnvloedt en mij automatisch terug brengt naar mijn eigen zelf, naar het egoïstisch centrum.

Hoe dwing ik mezelf om aandacht te geven aan wat er aan de buitenkant gebeurt om te begrijpen dat ook dit, ik ben? Mijn ware realiteit is “buiten”; daar ben ik samen met de Schepper; daar ben ik buiten mijn beest; daar is mijn ziel, buiten de egoïstische “Ik” die ik mij momenteel verbeeld te zijn.

Dit zijn twee krachten die in de natuur werken. Ik moet ze zo zien te ordenen op een manier dat de tweede kracht (centrifugaal) mij kan beïnvloeden op dezelfde natuurlijke wijze, instinctief en onvermijdelijk, als de eerste kracht (centripetaal). Laat het mijn hart en verstand bezetten en sleep me eruit met geweld. Laat het me dwingen om aan anderen te denken en me zorgen laten maken over hen. Ik heb dit nodig sinds dit de enige weg is voor mij om mijn ziel te vinden.

In dit verband zal de kracht van een Kabbalistische groep me helpen; alleen de groep kan mij overtuigen om uit mijn cirkel te komen en mijn aandacht te richten om wat “er buiten”is. Wanneer ik mijn houding verander van “intra” (binnenin) naar de “extra” (buiten), zal ik stoppen met me zorgen te maken over het lichaam en zal ik beginnen betrokken te zijn met de ziel.

Ik begrijp dat de externe realiteit, die vreemd voor mij lijkt en waar ik geheel ongeïnteresseerd in was, de echte Ik bevat. Deze externe cirkel is in feite veel meer waardevoller voor mij dan het innerlijke sinds het mijn ziel bevat die extern is. In de tussentijd is de innerlijke cirkel maar een beest, die zo’n 70 jaar is toegewezen.

Hoewel, de verhulling staat het niet toe dat ik dit allemaal zie. Wanneer ik me dit begin te realiseren ben ik verbaasd in welke mate de Schepper een grap met mij uithaalt.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen | Add Comment/Ask Question→