Ons hele probleem in de spirituele vooruitgang is dat we Kabbalah benaderen, de onthulling van de Hogere Wereld, alsof het een wetenschappelijk theorie is wat we moeten behalen met ons verstand en wat we ons eigen moeten maken door middel van onze eigen krachten. Maar, Kabbalah biedt ons iets compleet atypisch – de kans om nieuwe kwaliteiten te bereiken. En zolang als een persoon ze niet verwerft, zal hij niet uitvinden waar Kabbalah over praat.

Alles van Kabbalah is de methode van een nieuwe kwaliteit in een persoon ontwikkelen, de kwaliteit van “Liefde voor je naaste.” Het is ook genaamd “de Schepper.” Kabbalah is dus de methode van een totale verbinding met Hem, naar Zijn volle openbaring. De openbaring van de Schepper is de schepping van Zijn kwaliteit in een persoon. Kabbalah is de methode om de kwaliteit van geven in ons vorm te geven, de staat van de Schepper.

Onze hele realiteit bestaat uit twee delen; gevoelens en verstand. Wanneer een persoon het beeld van de Schepper in hemzelf creëert, verwerft hij een nieuw verstand en een nieuw gevoel in plaats van de voorgaande. Dit is hoe hij van de waarneming (of sensatie) van deze wereld gaat naar de waarneming (of sensatie) van de Hogere Wereld.

De nieuwe sensatie in een persoon is de Schepper genaamd, “Boreh,” wat betekent “Kom en Zie.” Het is ook, de ziel, genaamd.

De belangrijkste uitdaging voor een persoon die Kabbalah begint te studeren is de onbekwaamheid om zijn ontwikkeling met het Licht te verbinden die hem moet veranderen, met de kracht die hem een nieuw verstand en gevoelens moet brengen. We houden vast aan uiterlijke vormen en streven naar het waarnemen van de tekst die door Kabbalisten geschreven was met onze aardse gevoelens en verstand. We proberen spiritualiteit aan de passen aan ons aardse bestaan. Maar, in alle Kabbalistische boeken is er geen woord die over onze wereld spreekt. Onze staat is alleen noodzakelijk om het Hervormende Licht aan te trekken door studie in een groep. Onze taak is om de geboorte van nieuwe gevoelens en een nieuw verstand in ons te verwachten, welke ons de waarneming van een nieuwe realiteit geeft.

Ons hele gevecht met onze natuur bestaat uit het vinden van nieuwe instrumenten van het waarnemen van de wereld en dan waarneming en verwerving door hen.

Filed under: Spiritualiteit - Geen reacties→

Een vraag die ik ontving: Vorig weekend was er een congres in Noord Amerika, getiteld Het Wereld Zohar Congres, waar onze vrienden van de hele wereld samen kwamen. U heeft eens gezegd dat toen U zich in een soortgelijke situatie bevond van algemene inspiratie, U heeft Rabash gevraagd, “Wat missen we voor het bereiken van het doel?” Hij antwoordde, “Een aanval!” Wat is een aanval en hoe kunnen we deze staat met elk congres bereiken, of zelfs nu, op dit moment?

Mijn Antwoord: Tijdens een spirituele aanval, denkt men er niet aan wanneer het eindelijk volbracht zal zijn. Een aanval is wanneer ik al mijn krachten samenbreng en met ze handel.

In onze wereld een aanval is een geconcentreerde klap, gevolgd bij een kans om te rusten. Hoewel, spiritualiteit is perfect en daarom kan het niet voorbijgaand zijn. Als je verlangen authentiek is, dat is het eeuwig! Daarom, betekent een spirituele aanval een mobilisatie van krachten, waar je hen voordurend steeds meer moet concentreren, zonder een adempauze. (Eigenlijk, ontvang je een “adempauze” van Boven, zoals de staat van “Hanukkah,” die van de woorden “Hanu-Koh,” komen. Dit gebeurt tijdens een verschuiving van degenen middel voor verdere vooruitgang.)

Dit en andere congressen bieden grote mogelijkheden voor vooruitgang aan alle studenten over de hele wereld. Hoewel we samen kwamen bij het congres in Noord Amerika (of waar dan ook in de wereld), is er een directe uitzending van alle lessen. Natuurlijk zullen ze gewijd zijn aan aan de verbinding van deze hele grote verlangen, de spirituele vat (Kli).

Laten we hopen dat iedereen zal begrijpen dat de wetenschap van Kabbalah precies over deze verbinding spreekt, in plaats van rode draden, betoveringen, enzovoort. Door de verbinding van onze verlangens bereiken we leven in het eeuwige dimensie. Laten we hopen dat we hierin slagen!

Filed under: Congressen - Geen reacties→

Een vraag die ik ontving: Het Wereld Zohar Congres is net geëindigd. Op het congres zagen we over duizend mensen van verschillende rassen en nationaliteiten, met veel historische stereotypen. Onverwacht, in een louter 20-30 uur verdwenen alle verschillen en gaven aanleiding voor verbinding en liefde. Wat missen we om voordurend in deze staat te zijn?

Mijn Antwoord: Bij het congres voelden mensen eenheid, inspiratie en het belang van het doel. Maar, 20 uur zijn voorbij gegaan sinds de samenkomst en nu kunnen we ons haast niet meer voor de geest halen hoe het daar was. Alles verdwijnt van onze herinneringen en zintuigen. Waarom kunnen we niet doorgaan op deze manier en altijd in deze staat zijn?

Deze staat, net zoals alle andere dingen in ons leven kan niet lang blijven. Mens inspiratie en enthousiasme bereikt een piek en dan kalmeert een persoon. Het is onmogelijk om voor altijd geïnspireerd te blijven. Dit volgt van de wet van de tegengestelde relatie tussen het Licht en verlangen: Op één moment moet het Licht zich vergroten, op een ander het verlangen. Ze vergroten om de beurt en hierdoor gaan we vooruit, alsof we op twee benen langs de middelste lijn lopen die de twee andere lijnen verbindt, links en rechts.

De twee lijnen verbinden alleen met het doel van naar voren te drukken en dan om weer te bewegen. Eerst bewegen we naar het rechts, waar we het belang van het doel verwerven, verbinding, en verlangen om door te gaan. Dan, komt van het links een “zwaarte van het hart”, zodat we iets hebben om aan te werken en om weer terug te keren naar de middelste lijn. Dit is hoe we vooruit gaan.

Dit is waarom deze staat niet lang duurt: Het zou tegen de natuur ingaan. Ik zou zelfs zeggen dat geen staat meer ongewenst is, dan in constant euforie te zijn. Een persoon moet voelen dat hij vooruit gaat, werkt en enig innerlijk tegenstand overwint, in plaats van voortdurend “in de wolken” te zijn.

Ons werk is om werkelijk te voelen dat we geven en iets ontvangen, en weer geven en weer ontvangen. We moeten tegenstand, acties en succes voelen. Dit is waarom er zoveel plezier in hard werk en moeilijke voorbereiding is, die uitmondt in zo een geweldig congres, waar we de resultaten zien van ons werk en genieten van wat we bereikt hebben voor twee of drie dagen. Maar, na dit, moeten we weer terugkeren naar de staat van last, overwinnen, zoeken, verhelderingen en correcties, zodat we op een gegeven moment op een ander prachtig resultaat aankomen.

Het is omdat de Schepper en schepping tegenover elkaar staan als twee tegengestelde eigenschappen; het verlangen om plezier te ontvangen en het verlangen om te geven. Gelijkheid tussen hen wordt alleen bereikt door de middelen van zulke gezamenlijke acties. Vooruitgang is anders onmogelijk. We kunnen niet in een kleine staat (Katnut) blijven of Hafetz Hesed: We moeten vooruit gaan!

Filed under: Spiritualiteit - Geen reacties→