Een vraag die ik gekregen heb: Waarom is de Zohar zo ontzettend ingewikkeld?

Mijn Antwoord: Ik heb twee jaar lang anatomie bestudeerd op de universiteit. Hierbij heb ik een oneindig aantal details en namen moeten leren. En deze wetenschap bestudeert alleen de individuele delen van het menselijke organisme, en niet de verbanden tussen ze. Maar er zijn systemen erbij waarvan we niet eens weten dat ze bestaan. Ook al proberen we het, kunnen we niet volledig de systemen die we wel kennen onderzoeken, omdat hun complexheid geen eind kent. In principe gaat deze vraag niet over De Zohar, maar over waarom de hele natuur extreem ingewikkeld is.

De Zohar geeft de hele realiteit voor ons weer. Dit omvat de mens, natuur, alle werelden (dit hele systeem) en niet alleen zijn structuur, anatomie, delen van dit systeem, en verbanden tussen ze, maar zijn hele functioneren, en zijn openbaring aan elk van ons volgens onze positie er binnen.

Onze wereld is net als een korrel zand in verhouding met alle spirituele werelden. Daar is elk element miljarden keren groter, niet qua grootte, maar qua complexiteit bij alle verbanden. Des te hoger het niveau, des te ingewikkelder het is omdat het alle andere lagere gradaties omvat.

Waar komt deze complexiteit vandaan? In werkelijkheid is het oneindig. Maar we hebben een soort begrenzing nodig, anders zouden objecten aan ons gevoel en verworvenheid voorbij gaan. “Gebrek aan grenzen” is net als het ontbreken van alles voor mij; oneindigheid staat gelijk aan gebrek aan bestaan.

Deze oneindige variatie ten aanzien van de Hoogste Wereld komt voort uit de tegenovergestelde eigenschappen van het Licht en het verlangen (Kli). Ze zijn volkomen tegenovergesteld aan elkaar en er is geen verband tussen ze. Als ik iets tussen ze zou willen bouwen door gebruik te maken van hun verbinding, zou ik een oneindig systeem krijgen.

Ik spreek vanuit het wiskundig standpunt, en niet vanuit een spritueel perspectief. Neem een ‘1″ en een “0”, tussen deze twee punten is er oneindigheid. Het is onmogelijk om ze met elkaar te verbinden. Hoeveel nummers zijn er tussen een nul en een één? Een oneindig aantal.

Daarom blijkt het dat we niet in staat zijn om dit waar te nemen met onze hersens en door middel van het verstand van onze wereld. Maar als we uit onze begrenzingen van het verlangen om te ontvangen komen, we erbovenstijgen  naar een andere dimensie, de wens om te schenken, verdwijnt het probleem. Alles verschuift van de kwantitatieve maat naar de kwalitatieve maat. En we kunnen makkelijk met de eigenschappen omgaan omdat we ze door middel van gevoelens en niet onze hersens waarnemen. En onze gevoelens hebben er geen moeite mee om dingen te voelen die niet exact te meten zijn.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Zohar - Geen reacties→