De Schepper geniet ervan om met de mens te spelen, net zoals een vader er van geniet om met zijn kind te spelen. In onze wereld, heeft de natuur de ouders het verlangen gegeven om aan hun kinderen te geven. Echter komt dit uit de spirituele wortel. Dit stoffelijke voorbeeld kan ons helpen om de spirituele wereld te begrijpen. Net zoals we ervan genieten om voor onze kinderen te zorgen, geniet de spirituele ouder, het Hoogste Systeem, ervan om voor Zijn spirituele kinderen te zorgen. Wij zijn die kinderen, we zien het alleen niet.

Als we met een kind spelen, doet het spel zelf er niet toe. Wat er wel toe doet is onze houding ten aanzien van het kind en zijn houding ten aanzien van ons. Als het kind er mee ophoudt om te reageren, is het spel niet meer aangenaam voor ons. We ontvangen alleen genot als het kind geniet, als hij begrijpt wat we voor hem doen, en als hij waardeert wat hij van ons krijgt. In onze wereld, begrijpen we dit niet omdat als het kind groter wordt, des te verder verwijderd hij van zijn ouders wordt. Echter in de spirituele wereld, is het anders om: des te groter het kind wordt, des te dichterbij hij zijn ouder komt en des te sterker de verbinding met Hem is.

Echter betekent dit niet dat het kind afhankelijk wordt van zijn ouder. De afhankelijkheid van het kind houdt op te bestaan, net zoals in onze wereld, maar de verbinding tussen ze wordt sterker. Hetzelfde gebeurt met ouders en kinderen die een gemeenschappelijk doel in onze wereld hebben, zij verenigen zich.

De Schepper en de schepping zijn door een gemeenschappelijk doel met elkaar verbonden, omdat ze elkaar wensen te vervullen. Ze willen genot aan elkaar geven, zodat de beide over een weer zouden begrijpen hoeveel de ander het waardeert wat hij ontvangen heeft en om de liefde in dit ontvangen te ontdekken. Anders zouden we de Schepper nooit voelen en begrijpen.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Zohar | Add Comment/Ask Question→