Een mens begint zijn pad net als een klein diertje, dat alleen kan voelen of hij zich goed of slecht voelt. Dit is hoe men het Licht in de Kli – in zijn verlangen voelt. Echter, worden geleidelijk nieuwe Reshimot (informatie gegevens) in hem onthuld, en naast het goed of slecht voelen, doen deze Reshimot de persoon een andere analyse maken, namelijk die van waar of onwaar.

Goed of slecht voelen is natuurlijk voor het geschapen wezen. Alle vormen van schepping reageren op negatieve en positieve invloeden: ze trekken zich samen of dijen uit, de manier waarop levenloze objecten zich openen en sluiten, een bloem leeft en sterft en een dier ook. Dit is de natuurlijke reactie van de materie op de aan- of afwezigheid van het Licht.

Echter, als het geschapen wezen zijn afhankelijkheid van de omgeving begint te onthullen en het te verbinden aan de goede of slechte gevoelens, begint er een extra perceptie van “goed of vals” in hem te verschijnen. Daarom begint hij twee benadering of analyses van zijn toestand te hanteren, die van hem en zijn omgeving afhankelijk is. We beoordelen goed of slecht in vergelijking met het voordeel voor de samenleving, en goed en slecht (zoet versus bitter) te aanzien van ons eigen welzijn.

ebaseerd op deze verduidelijking van het uiterlijke en innerlijke verlangen (Kli) ontwikkelen we de “mens”, Adam, (gelijkheid met de Schepper) in ons.

Een mens verschilt van het dier in ons omdat de waarneming van de mens “buiten”, in de samenleving die hem omringt plaats vindt. Een mens is in staat de Schepper, de Hoogste ofwel dat wat buiten zijn lichaam om bestaat, te voelen. Maar eigenlijk zijn de omgeving, de samenleving en de Schepper een en hetzelfde.

Dit komt doordat ten aanzien van ons egoïsme, alles wat buiten ons om bestaat hetzelfde is. De waarneming van de uiterlijkheid ten aanzien van de waarneming van het zelf, hetgeen is wat de spirituele ontwikkeling van de materiële ontwikkeling scheidt.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen | Add Comment/Ask Question→