Een vraag die ik heb gekregen: Als u uw lessen geeft, begrijp ik ze niet. Hoe voel ik ze in mijn hart?

Mijn Antwoord: Ik zal je een geheim vertellen – niemand begrijpt ze, en toch luisteren ze. Ze luisteren en ze begrijpen het niet; Ze luisteren opnieuw en begrijpen het opnieuw niet, en zo keer op keer. Geleidelijk echter, ontwikkelt het verstand zich, en een gevoel komt in een persoon naar boven, dat hem in staat stelt om te beginnen te herkennen en te voelen.

Baby’s hebben ook geen begrip aan het begin, maar elke dag groeien ze weer, en ze beginnen te lopen en te praten, en uiteindelijk worden ze net zoals jij, en worden ze ouder.

Men begrijpt nooit vandaag wat hij morgen zal weten. Een persoon leeft, groeit en luistert en langzaam aan wordt de mogelijkheid onthuld in zijn hart, zodat hij meer zal voelen en meer zal begrijpen. Een heel scala wordt in het hart geopenbaard en veel ideeen komen in de geest op. En dit is hoe zijn wereld steeds groter en groter wordt.
Maar onze wereld heeft een grens, maar we willen deze grens overschrijden. We staan aan de grens en verlangen ernaar om uit onze “bubbel” te stappen. Om vrij te worden, moeten we veel luisteren en proberen te voelen; we moeten een grote innerlijke druk opbouwen tegen een onzichtbare muur. We drukken er steeds weer tegen aan, totdat het begeeft en wij uiteindelijk uitbreken in een grote buiten wereld.

Hier hebben we een kleine afdwaling voor volwassenen. Ons leven in deze wereld begint met de doordringing van het mannelijke zaad in de vrouwelijke baarmoeder, wat staat voor doordringing van een kleine eigenschap van schenking in de sfeer of eigenschap van het ontvangen. Daarom begint er een nieuw leven zich erin te ontwikkelen.

Vandaag echter, moeten we dit “bubbel” verlaten, dat tijdens onze ontwikkeling groter is geworden. Het is tijd om naar buiten terug te keren.

(Uit de Kinderles bij het Noord Amerikaanse Congres op 17.10.2009)

Filed under: Kinderen | Add Comment/Ask Question→