Een vraag die ik heb ontvangen: Om de spirituele wereld te voelen, moeten we het zesde zintuig ontwikkelen, dat geen betrekking heeft op het fysieke lichaam. Hoe werkt het dan?

Mijn Antwoord: Alles dat we voelen wordt waargenomen door onze zintuigen, het wordt omgezet in elektrische en chemische processen in de hersens, vergeleken met datgene wat er in het geheugen bestaat, het wordt onderscheiden en aan het bewustzijn gepresenteerd in de vorm van een kant en klaar beeld of concept.

Mijn stelling is gestaafd op twee componenten, namelijk “ik” en “wat ik waarneem”. Bovendien vindt alles plaats binnen in het verlangen. Tenslotte is het verlangen de materie van de wereld.

Het verlangen zelf bestaat niet in de cellen van het lichaam. Ik meet alleen zijn reactie ten aanzien van mijn verlangens en intenties binnen in het lichaam. Ik kan elektrische en chemische processen in het lichaam meten, maar ik meet alleen de reactie van het lichaam op deze manier, niet wat er binnen in het verlangen gebeurt.

Er is niets waarmee ik het verlangen zelf kan voelen of meten. Laten we zeggen dat ik een drankje uitprobeer. Ik proef de smaak, ik ruik de geur en ik voel genot. We kunnen verschillende reacties van het lichaam op dit drankje meten, maar in elk geval is het een meting van de reactie, en niet een meting van het verlangen.

Daarom is ieder verlangen virtueel, zowel in de materiële als in de spirituele werelden. Het verlangen zelf, of het nu egoïstisch of altruïstisch is, bestaat niet in materie.

(Uit de Eerste Les van het Noord Amerikaanse Congres 16.10.2009)

Filed under: Congressen, Lessen | Add Comment/Ask Question→