Vragen die ik over de ziel ontvangen heb:

Vraag: Wat gebeurt er met de ziel als het lichaam sterft?

Mijn Antwoord: De ziel is een “deel van de Schepper” en de Schepper is de eigenschap van geven en liefde. Dus een mens ontvangt een ziel als deze eigenschap van “liefde voor zijn naaste” in hem verschijnt. Maar totdat hij deze eigenschap van liefde en geven verwerft, heeft hij geen ziel en is hij gelijk aan een dier. Daarom staat in de Kabbalistische boeken geschreven: “Jullie zijn allen zoals dieren”, “Een mens wordt als een klein dier geboren”, etc.

Iemand kan de eigenschap van geven en liefde alleen verkrijgen onder de invloed van het Hoogste Licht: de kracht die iemands egoïsme corrigeert. Dit Licht wordt genoemd Omringend Licht (Ohr Makif) of de Schepper omdat het ons omringt en wij ons erin bevinden. Er staat geschreven “De Schepper is net als het water dat Israël zuivert” (Mikve Israel Hashem), waar Israël Yashar-El is, wat betekent: degene die naar de Schepper streeft, naar geven en liefde.

Wat betekent dit? Iemand neemt onze wereld waar door gebruik te maken van zijn natuurlijke, egoïstische eigenschappen. Als hij de altruïstische eigenschap van geven en liefde verkrijgt, ervaart hij de Hoogste Wereld in deze eigenschap. Dit betekent dat hij een ziel verkrijgt.

Als hij deze eigenschap eenmaal verkregen heeft, blijft die altijd bij hem, zelfs als zijn egoïsme verdwijnt, met andere woorden zelfs als zijn lichaam (de materie die we in onze waarneming voelen) sterft. En dit komt doordat er slechts één gecreëerde materie bestaat – het verlangen – het hele bestaan wordt binnen dit verlangen gevoeld. Als het verlangen de intentie heeft “omwille van zichzelf”, dan neemt men alleen “onze wereld” of “deze wereld” waar. Als het verlangen de intentie heeft “omwille van de naaste”, dan neemt men de Hoogste Wereld of de Schepper waar.

De geboorte van ons lichaam, ons leven en onze dood, zijn niets meer dan het verschijnen en weer doven van het Licht binnen het egoïstische verlangen. Anderzijds is Spirituele geboorte de opkomst van het verlangen om lief te hebben en te geven aan iets buiten zichzelf (om te handelen niet omwille van zichzelf, of niet met het doel om zich op een egoïstische manier plezierig te voelen).

Het verlangen om te geven is afhankelijk van het egoïstische verlangen waarmee we ons lichaam en deze wereld voelen. Daarom verdwijnt de ervaring van deze wereld als het lichaam doodgaat. Wat er overblijft is het altruïstische verlangen en het voelen van de Hoogste Wereld.

Vraag: Hoe kan de ziel “zien”, “voelen” en “waarnemen” zonder de hersenen?

Mijn Antwoord: We voelen alles binnen het verlangen. De hersenen helpen ons alleen om te onderscheiden wat we zien, of eigenlijk wat we verlangen.

Verwante Materialen:
Laitman.nl Artikel: In Spiritualiteit Verdwijnt Er Niets
Laitman.nl Artikel: Waarom Heeft God De Dood Geschapen?

Filed under: Spiritualiteit | Add Comment/Ask Question→